Qir Ustidagi Ayol

Kuyov tomon mashinani qiy-chuv bilan kutib oldi.
Aziz momoning kutilmagan qahridan shoshib
qolgan katta-kichik oyoq ostida loyga aylanayotgan ola-chalpoq qor ustida diydirashib, kelin-kuyov
otirgan mashinani orab olishdi.
Mashina eshiklari birin-ketin ochilib, haydovchi, kuyov, kuyovjora
mashinadan tushdi.
Kelin yanga esa ozlari tomondagi eshikning tutqichiga mahkam yopishib,
kelinga qol uzatgan kuyovning yolini tosdi:
Oldin haqini bering!
Kuyov chontagidan besh-oltita ming somlik chiqardi.
Yanga ishva bilan bosh chayqadi:
Bu kam!.
Bu safar kuyovning yonida turgan jorasi chontak kavlab, yangaga pul uzatdi:
Yanga pulga qarab, mazax qilganday kuldi:
Yaxshi yigit, men sizdan saqich puli sorayotganim yoq.
Men kelin olib keldim, xorozqand emas.
Kelin xijolat tortib, yangasining biqiniga qattiq turtdi.
Yanga bir siltanib, yana eshik tutqichiga
yopishib oldi:
Togri-da, qolidan kelgan yigit uylansin!
Kuyov oq-sariqdan kelgan rangpargina yigit edi, duv etib qizardi.
Kuyovjora mashina eshigiga engashib, yangaga piching qildi:
Ozingizning narxingizni ham ayting, yanga, kotara savdo qilamiz.
Atrofda yengilgina kulgi kotarildi.
Poyondoz ushlab, kelinning tushishini kutib turgan ayol pastki
labini tishlab, yerga qaradi: Yashshamagur, qudaning izzatini qilmadi!
Quruq qoshiq ogiz yirtadi, yigit! Qolingdan keladigan ishni gapir! qarzdor bolib qolishni
istamagan yanga ham kuyovjorani masxara qildi.
Yigitlar qiyqirib yubordi: Tamom bolding, Hamdam!
Hamdam, aftidan kuyovjoraning ismi shunday edi nimadir demoqchi bolib unga tomon
yurayotgan edi, kuyovning imosi bilan ikki yigit uni qoltigidan tutib, nari olib ketishdi.
Kuyovning ozi chontagidan bir dasta pul chiqarib, yangaga berdi.
Yanga pulni zanjirlari yaltiroq
sumkachasiga solib, mashina eshigini ochdi.
Song golibona pastga tushib, tor kiyimdagi
kelishgan qaddi-qomatini koz-koz qilgancha davraning qoq ortasidan kesib otib, darvoza oldiga
borib turdi.
Yigitlar Hamdamning biqiniga turtishdi.
Zor narsa ekan! Kotara savdo qilsang, pulingga kuymas ekansan.
Hamdamning quyuq qoshlari chimirildi:
Izimdan itdek ergashtirmasam, otamning ogli emasman.
U shunday deb olov aylanayotgan kelin-kuyovni tomosha qilib turgan yangaga tikildi.
Biroz otib
yanga uning otli nigohlarini his etdimi, yalt etib, unga qaradi.
Hamdam dastlabki galabadan
sevinib ketdi.
Qoshlarini chimirib turgan xushroy juvonga manodor tikilib, kozlarini qisib qoydi.
Juvon avvaliga hayron boldi, song yigitning oshkora shilqimligidan qahrlanib, zarda bilan yuzini
burdi.
Ammo Hamdamning oz mashgulotini toxtatish niyati yoq edi.
Juvon ham qiziquvchanlik
tufaylimi, qahrini bosa olmaganidanmi, yana unga qaradi.
Hamdam esa kulib, yana koz qisdi.
Yanga endi astoydil qahrlandi, unga butunlay orqa ogirib, kelinni ham kutib turmasdan, hovliga
kirib ketdi: Tarbiyasiz!
Tantiq yanga qaysidir manoda haq edi.
Hamdam olti qizdan song tilab-tilab olingan Tilovmurod,
aytgani qonun, istagani muhayyo, ushlagani oziniki bolib osgan yigit edi.
Yanganing u uzatgan
pulni masxara qilib, yana sensirab gapirgani uning hamiyatiga tegdi.
Toyxonaning ozidayoq bu
oyimchaning kimligidan tortib, telefon raqamigacha aniqlab oldi.
Biz endi boja bolamiz, dedi kuyovning yelkasiga manoli qoqib.
Ahmad oshnasining felini yaxshi bilar edi.
Nimaga shama qilayotganini darrov tushundi:
Oshna, sen bunday gaplarni qoy.
Eri juda yaxshi yigit.
Buyogi biz bor.
Bir ahmoq xotinning
kaltafahmligini deb
Hamdam uzr sorayotganday qolini koksiga qoyib, kuldi:
Oshna-a!.
Oshnachilik oz yoliga, lekin har kimning oz hisob-kitobi bor.
Bilasan, men qarz bolib
yurishni yomon koraman.
Ayniqsa, ayol kishidan!.

Page navigation:

• < Prev
• Next >