Faqat Ahmoqlar 8 Soat Uhlaydi

UYGONISH
Kendinning yuziga kutilmagan tarsaki kelib tushganida
quyoshning chiqishiga hali bir soat bor edi.
Jin chalgandek
yotogidan sapchib turdi.
Yotogi oldida katta, ajoyib bir odam
Kendinga qarab kulimsirab turardi.
Sochlari ota gayritabiiy
bolib, har bir tolasi goyo kamondan uchib chiqishga shay
turgan oqqa oxshardi.
Kiyimi esa toshbaqaning kosasini esga
solardi.
Oyoqlari yoq deydigan darajada kichik, qollari esa
aksincha, nihoyatda katta edi.
Goyoki, biroz avval Kendinning
yuziga tushgan shapaloq ayni shu galati odam jimjilogining ishi
edi.
Nima bolganini anglay olmagan Kendin oziga kelgach,
tarsaki tasiri ostida qorqqancha ikkilangan koyi soradi:
- Menga nima boldi?
- Qorqma, xavotirli narsa emas, seni shunchaki jin chaldi!, - dedi
bahaybat qolli, mitti oyoqli odam.
Insonni dahshatga soladigan
bu javobdan Kendin ozini yoqotib qoydi.
- Jin?! Qanaqa jin?, - dedi Kendin asabiy, hayron va qorqqan
holatda.
U galati odam mitti oyoqlarini xuddi bir baleron kabi mohirlik
bilan oynatar, havoda goyo pichoqning ustida aylanayotgandek
aylanar, songra birdan toxtab, sozlashda davom etardi:
- Men jinman.
Haligi bor ediku, Mendan nima tilasang,
tilagingni bajo keltiraman deydigan jin.
Hah, mana osha
menman!
Kendin dovdirab qoldi.
Jin ekanini aytgan bu gayritabiiy maxluq
sozlashda davom etdi:
Dasturni yuklab olib davomini o'qishingiz mumkin.

Page navigation:

• < Prev
• Next >